وی با بیان اینکه کار طنز فقط خنداندن نیست، بیان کرد: یکی از وظایف مهم طنز این است که مخاطب را به اندیشه فرو ببرد و او را نسبت به وقایعی که پیرامونش در جریان است آگاه و حساس کند.
خبرگزاری فارس:طنز (Satire) از اقسام هجو است اما فرق آن با هجو این است که آن تندی و تیزی و صراحت هجو در طنز نیست. وانگهی در طنز معمولا مقاصد اصلاح طلبانه و اجتماعی مطرح است طنز کاستن از مقام و کیفیت کسی یا چیزی است به نحوی که باعث خنده و سرگرمی شود و گاهی در آن تحقیری باشد.
در ایران عصر سلاجقه، طنز، به عنوان خنده طعنه آمیز به مسائل گوناگون جامعه به کار می رفته است . در تاریخ نگاری مدرن ادبیات ایران اسلا می ، طنزپردازی به همان معنای امروزین« قصد نقد اجتماعی سیاسی»، فعالیتی ادبی تعریف شده است که عمدتا توسط شعرا در قالب یک نوع ادبی خاص انجام و ترویج می شده است .
سعید بیابانکی، شاعر و طنزپرداز، بیان کرد: طنز در لفافه سخن گفتن است، ما عبید زاکانی، سعدی، حافظ و ... را داریم که لازم است در طنزپردازی از آنها الگو بگیریم.
شگردهای طنز پردازی رسول پرویزی در کتاب "شلوارهای وصله دار" | |
مقاله 10، دوره 17، شماره 33، پاییز و زمستان 1395، صفحه 305-333 اصل مقاله (509 K) | |
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | |
نویسندگان | |
سارا زارع جیرهنده 1؛ علی اکبر باقری خلیلی2 | |
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران | |
2دانشیاردانشگاه مازندران | |
چکیده | |
طنز از انواع فرعی ادبیّات و زاده ی اعتراض است. آیینه ای است که نظارگان چهره ی هرکس جز خود را در آن می بینند. طنز تصویر هنری اجتماع نقیضین است. |
ادبیات کودک و نوجوان، گونه ی نوظهور ادبی است که در قرن حاضر به عنوان یک نحله ی مستقل مطرح شده است. نویسندگان و شاعران ادبیات کودک و نوجوان تلاش کرده اند تا آثاری خاصّ مخاطب کودک و نوجوان خلق کنند ادامه مطلب ...